Zwitserse renteomslag zet Zwitserse frank onder druk, euro worstelt met sterkte van de dollar

In de wereld van valuta's openbaren zich de schommelingen van het internationale financieel beleid. De euro bleef weliswaar constant op 1,0857 US-dollar, maar kon de verliezen niet wegwerken die na een val van een cent binnen enkele uren te zien waren. Deze tegenvaller kwam ondanks de vaststelling van een hogere referentiekoers door de Europese Centrale Bank, die op 1,0907 US-dollar bleef, terwijl de dollar zich iets sterker handhaafde op 0,9168 euro. Achtergrond van de gemengde gevoelens van de eurohandelaren zijn deels de signalen van overzee. De Amerikaanse centrale bank Fed gaf wel aan een draai te maken naar een minder restrictief monetair beleid. Maar de bijbehorende ontspanning lijken zij zich toe te eigenen – zonder zichtbare stappen voor de zomer. Europa daarentegen toont een divergent beeld: Terwijl de economische indicatoren van Frankrijk teleurstelden, geven Duitsland en de eurozone blijk van herstel. Hier verbeterde de bedrijfssfeer volgens S&P Global naar een hoogtepunt in driekwart jaar, wat een zweem van optimisme bracht in de kringen van economische profeten. Heel anders stelde de frank zich op: De Zwitserse valuta noteerde een dieptepunt sinds de afgelopen zomer ten opzichte van de euro. De SNB maakte golven met een onverwachte renteverlaging en wees daarbij op de zacht dalende inflatie, wat door deskundigen als voorbode voor verdere versoepelingsmaatregelen wordt gezien. De marktbewegingen illustreren hoe besluiten van centrale banken en economische data in een dicht netwerk samenwerken en daarmee het eeuwige schouwspel van vraag en aanbod op het wereldtoneel regisseren.