Kakaocrisis zorgt voor prijsdivergentie tussen Londen en New York

De cacaoprijzen op de markten in Londen en New York gaan momenteel in verschillende richtingen. Terwijl de cacao-futures in New York recentelijk stegen tot meer dan 10.000 US-dollar, daalden de prijzen in Londen tot onder de 6.400 US-dollar. Dit contrast wordt aangedreven door een dalende kwaliteit van de bonen in Britse opslag en een toenemende vraag naar hoogwaardige cacaobonen. De wereldwijde cacaoteelt leed dit jaar ernstig onder ongunstige weersomstandigheden en ziektes in Ghana en Ivoorkust, waar twee derde van de wereldwijde cacaoproductie plaatsvindt. Dit leidde ertoe dat hedgefondsen massaal de markt betraden en de wereldwijde voorraden krompen. De voorraden in de VS bereikten een 15-jarig dieptepunt, terwijl de magazijnen in Londen het laagste niveau sinds 2021 vertoonden. Een groot deel van de in Londen resterende voorraden wordt beschouwd als van lage kwaliteit en oud. Volgens ICE-beursgegevens is meer dan een kwart van de 54.650 ton cacaobonen meer dan drie jaar oud. Bijna 80 procent van deze oudere voorraden komt uit Kameroen, een herkomstland dat als minder geschikt voor chocolade wordt beschouwd. Complicaties ontstaan daarnaast door nieuwe EU-wetgeving die in januari 2025 van kracht wordt en cacaoverwerkers verplicht aan te tonen dat hun cacao niet op ontboste gebieden is verbouwd. Deze regeling heeft handelaren echter niet ervan weerhouden om te blijven inzetten op oud materiaal in Londen, aangezien bestaande voorraden 'grandfathered' zijn, dus nog steeds verhandeld mogen worden. De problematiek in Londen heeft de marktliquiditeit verminderd en de prijsschommelingen vergroot. Terwijl grote chocoladefabrikanten naar de markt van New York uitwijken om hoogwaardigere bonen te verkrijgen, hebben veel hedgefondsen hier hun speculaties op dalende prijzen beëindigd, wat de prijzen verder opdreef. Onderwijl zouden enkele van de oude, in Londen opgeslagen, Kameroense bonen toch in chocoladerepen en andere producten kunnen eindigen. Bedrijven hebben opties om hun kosten te verlagen: ze kunnen de grootte van chocoladerepen verkleinen, meer ingrediënten zoals fruit en noten toevoegen of inzetten op bonen van mindere kwaliteit. Vooral kleinere bedrijven hebben hierbij meer flexibiliteit. De veranderingen in de cacaomarktstructuren en de verschillende benaderingen van de producenten zouden op lange termijn ook de smaak van de producten kunnen beïnvloeden. Pamela Thornton, een ervaren cacaohandelaar, merkte hierover op: 'Met melkchocolade, door de toevoeging van suiker en melk, kun je bijna alles verhullen.'