Business Casual: Przemysł krawatowy w wirze luzowania dress code'u

Jedwab zmian napina się jeszcze, ale węzeł przemysłu krawatowego wykazuje coraz więcej luzu. Znacząca zmiana w sektorze odzieżowym potwierdza tendencję do luźniejszego stylu. Liczby mówią jasnym językiem: Spadek importu krawatów do Niemiec o dwie trzecie w ciągu dziesięciu lat, konkretnie z 14,4 miliona sztuk w 2014 roku do około 4,8 miliona w roku 2023, rysuje się jako rozwój, który rzuca światło na zmienione kody ubioru w świecie zawodowym. Jeszcze bardziej dramatyczny spadek widać w eksporcie, który zmalał o prawie 60 procent z 5,2 miliona do 2,1 miliona. Mimo tych liczb Ascot, specjalista w dziedzinie eleganckich jedwabnych krawatów i flagowy produkt krajowej produkcji krawatów, nieugięcie nawiguje przez wzburzone wody branży mody. Jan Moese, dyrektor generalny przedsiębiorstwa z Krefeld, widzi w internacjonalizacji i strategicznej dywersyfikacji łódź ratunkową dla tradycyjnego przedsiębiorstwa, które dodatkowo włączyło do swojego portfolio akcesoria męskie. Przesunięcie w kierunku casualowej odzieży i wzrost pracy z domu powodują jednak spadek konsumpcji krawatów. Efekty tych zmian odzwierciedlają się nie tylko w statystykach, ale także w krajobrazie przedsiębiorstw, gdzie liczne niemieckie producenci krawatów zamykają swoje podwoje. Eksperci szukają wyjaśnień w historii Doliny Krzemowej lat 70. XX wieku i w stylu wpływowych przedsiębiorców. Inni z kolei wskazują na stylistycznych awangardzistów takich jak Giorgio Armani, który na nowo zinterpretował garnitur. Tymczasem krawat, kolorowy relikt z okresu baroku, wciąż często dyskutowany w swojej funkcji, jest niezaprzeczalnie ważny historycznie. Adelheid Rasche, ekspertka od historii odzieży, wyjaśnia krawat jako niegdyś istotną część trzyczęściowego męskiego garnituru. Dziś może ona być na poziomie praktycznym utraciła na znaczeniu, ale w świecie sartorializmu każdy szczegół jest ceniony. Nawet w konserwatywnych bastionach świata finansów uchwyt krawata staje się luźniejszy. Tradycyjne zalecenia odnośnie formalnego wyglądu ustępują miejsca indywidualnej, sytuacyjnej decyzji. Na przykład w Munich Re, prezesa zarządu Joachima Wenninga obserwuje się teraz także bez niegdyś obowiązkowego dodatku, co jest wyraźnym znakiem dla zmieniającej się etykiety biznesowej.