Indonezja świętowała triumf: Apple Inc. zwiększyło swoje zobowiązanie inwestycyjne do 1 miliarda dolarów, aby znieść zakaz sprzedaży iPhone’a 16. Jednak to, co na pierwszy rzut oka wydaje się wielkim zwycięstwem, może okazać się pyrrusowym zwycięstwem.

Z żądaniem wysokich krajowych kwot produkcyjnych rząd gra w ryzykowną grę. „Teraz nie jest najlepszy czas na stawianie na konfrontację”, ostrzega Krisna Gupta z Centrum Studiów nad Polityką Indonezji. Podczas gdy sąsiednie kraje, takie jak Wietnam i Indie, przyciągają przedsiębiorstwa ulgami podatkowymi i nieskomplikowanymi procedurami zezwoleniowymi, Indonezja może osiągnąć odwrotny efekt.

Umowa z Apple: Drogie warunki, niepewne zyski

Dla indonezyjskiego ministra gospodarki Rosana Roeslaniego to sprawiedliwa wymiana: „Kto chce tutaj korzystać, musi również tutaj inwestować i tworzyć miejsca pracy.” Jednak cena jest wysoka: Apple i inne firmy są zmuszone używać droższych lub gorszej jakości materiałów, ponieważ zaawansowane komponenty elektroniczne często nie są dostępne lokalnie.

Amerykańska Izba Handlowa (AmCham) ostrzega w raporcie: Takie regulacje mogą prowadzić do wyższych kosztów i mniejszych ilości produkcji. „Przepaść między wymaganiami rządu a rzeczywistą infrastrukturą dla zaawansowanej technologii stanowi znaczne przeszkody” – czytamy dalej.

Cel Indonezji: wzrost za wszelką cenę

Jednak rzeczywistość wygląda inaczej. Niskie wyniki sprzedaży i wysokie straty doprowadziły w tym roku do zamknięcia kilku fabryk tekstyliów i obuwia, tysiące pracowników straciło pracę. Duża firma farmaceutyczna planuje zamknąć połowę swoich zakładów produkcyjnych w nadchodzących latach.

Wyścig przeciwko Wietnamowi i Indiom

„Wietnam oferuje zliberalizowane rynki i mniej restrykcji. To czyni kraj bardziej atrakcyjnym dla firm produkujących na eksport” – wyjaśnia Jia Hui Tee, analityczka w Hinrich Foundation.

Indonezja natomiast ryzykuje utratę inwestorów szukających bardziej efektywnego dostępu do rynku. Pomimo większej populacji, Indonezja nie mogła konkurować z 15 miliardami dolarów, które Apple zainwestował w Wietnamie.

Lokalnie, ale drogo: Haczyk w indonezyjskiej strategii
Lokalne wymagania produkcyjne dotyczą nie tylko smartfonów, ale także branż takich jak motoryzacja i produkty medyczne. Choć mają przyciągnąć więcej inwestycji do kraju, to jednocześnie odstraszają. Wieloletnie problemy, takie jak biurokracja, wysokie podatki i niższa produktywność, hamują rozwój przemysłu wytwórczego.

Przepis, że 35% wszystkich telefonów komórkowych i tabletów w Indonezji musi być produkowane lokalnie, wkrótce może zostać zaostrzony. Minister przemysłu Agus Gumiwang Kartasasmita zapowiedział dalsze zaostrzenie przepisów. Ponadto rząd chce znieść możliwość inwestycji, jaką jest finansowanie akademii dla deweloperów. To zmusza firmy do produkcji części lub oprogramowania bezpośrednio w kraju.

Doch genau hier liegt das Problem: Mit der Umstellung auf kabellose Technologie verlieren traditionelle Komponenten wie Ladegeräte an Bedeutung. Indonesien fehlt es an der Infrastruktur, um Alternativen wie kabellose Ohrhörer zu produzieren.

Ryzykowna gra o niepewnym wyniku