Między myśleniem życzeniowym a rzeczywistością: Johnson Matthey w przełomie

Fosylne paliwa i koncerny przemysłowe stoją przed kluczowym pytaniem, czy miliardowe inwestycje w nowe, "czystsze" gałęzie biznesu są sensowne, czy też lepiej jest wydobyć jak najwięcej zysku z istniejących, choć malejących biznesów. Kolejnym przykładem ukazującym wyzwania tej decyzji jest 207-letnia brytyjska grupa Johnson Matthey. Transformacja firmy pokazuje, jak dobrze przemyślane pomysły mogą przerodzić się w kosztowne niepowodzenia. Największy akcjonariusz, Standard Investments, niedawno skrytykował firmę za znaczne inwestycje w "niesprawdzone" obszary wzrostu. Presja na Johnson Matthey jest zrozumiała: według danych FactSet, akcje są o jedną piątą niżej wyceniane niż konkurencja na podstawie przewidywanego współczynnika wartości przedsiębiorstwa do EBITDA. Firma jest głównie znana ze swojego kluczowego biznesu katalizatorów, który mimo wyzwań w sektorze motoryzacyjnym nadal generuje wysokie przepływy pieniężne. Do 2031 roku przewiduje się, że przynajmniej 4,5 miliarda funtów popłynie z tego obszaru. Problem polega jednak na tym, że katalizatory mogą stać się zbędne w związku z przejściem na pojazdy elektryczne. Liam Condon, pełniący funkcję CEO od 2022 roku, koncentruje się na nowych technologiach, takich jak "czysty" wodór, co wymaga znaczących początkowych inwestycji. Od kwietnia 2021 roku firma, bez uwzględnienia dywestycji, spaliła 135 milionów funtów gotówki, na co wskazują szacunki Standard. Szczególnie krytyczna pozostaje działalność związana z wodorem, która od roku podatkowego 2022 pochłonęła 310 milionów funtów. Jednak rynek dla czystego wodoru jest w zastoju. Pomimo już podjętych działań stabilizacyjnych, w tym przesunięcia rozpoczęcia produkcji w brytyjskiej fabryce komponentów wodorowych, cierpliwość akcjonariuszy pozostaje na próbę. Wydatki kapitałowe mają zostać zmniejszone w nadchodzących latach, a generowanie przepływów pieniężnych ustabilizowane, twierdzi Lacie Midgley z Panmure Liberum. Pamięć o bolesnych inwestycjach z przeszłości, takich jak produkcja katod do akumulatorów elektrycznych z odpisami w wysokości 363 milionów funtów, jest nadal żywa. Koncerny takie jak BP nauczyły się, że cierpliwość wobec "powietrznych zamków przyszłości" transformacji energetycznej szybko się kończy, niezależnie od tego, jak wizjonerskie są plany.