Φορολογικά Σχέδια του Εργατικού Κόμματος: Κίνδυνος για την Βρετανική Οικονομία;

Ρέιτσελ Ριβς, η Βρετανίδα Υπουργός Οικονομικών, αντιμετωπίζει την πρόκληση της εφαρμογής των φιλόδοξων φορολογικών σχεδίων της, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν πιθανό σκόπελο για την οικονομία. Η στρατηγική της, να δημιουργήσει επιπρόσθετους πόρους μέσω αυξήσεων φόρων στους υπερπλούσιους και στο ιδιωτικό κεφάλαιο συμμετοχών για τη χρηματοδότηση του τομέα της υγείας, αντιμετωπίζει σκεπτικισμό. Πριν τις εκλογές, το Εργατικό Κόμμα είχε ανακοινώσει ότι οι «ευρύτεροι ώμοι» θα πρέπει να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος, αλλά η πραγματικότητα δείχνει ότι αυτοί οι ώμοι είναι ήδη πολύ επιβαρυμένοι. Η βρετανική φορολογική αρχή αναφέρεται στην αυξανόμενη επιβάρυνση των υψηλόμισθων Βρετανών, οι οποίοι επί του παρόντος πληρώνουν περισσότερους φόρους για κάθε επιπλέον κερδισμένη λίρα σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη χώρα της G7. Ο οριακός φορολογικός συντελεστής του 66% για τους υψηλόμισθους εργαζόμενους είναι ο υψηλότερος, σε σύγκριση με τη Γαλλία που έχει 60% και τις ΗΠΑ με 33%. Τέτοιοι υψηλοί συντελεστές μπορούν να μειώσουν σημαντικά την προθυμία για υπερωριακή εργασία και για πρόοδο στην καριέρα, προειδοποιεί το Γραφείο Ευθύνης Προϋπολογισμού (OBR). Η εξάρτηση του Ηνωμένου Βασιλείου από τα υψηλά εισοδήματα για τη χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών είναι εμφανής. Το ανώτατο 1% των εισοδηματιών είναι υπεύθυνο για πάνω από το ένα τέταρτο των συνολικών εσόδων από τον φόρο εισοδήματος. Εν τω μεταξύ, το μερίδιο που συμβάλλουν οι κατώτεροι 50% έχει σχεδόν μειωθεί στο μισό από τη δεκαετία του 1970. Ο Carl Emmerson από το Institute for Fiscal Studies επισημαίνει ότι τα υψηλότερα εισοδήματα έχουν όντως ελαφρυνθεί φορολογικά τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η αυξανόμενη επιβάρυνση των κορυφαίων εισοδηματιών συνεχίζεται. Αυτή η εξέλιξη πλέον επηρεάζει όχι μόνο τους υπερπλούσιους, αλλά και τη μεσαία τάξη, η οποία όλο και περισσότερο οδηγείται σε υψηλότερες φορολογικές κλίμακες. Τα φορολογικά μέτρα, όπως το πάγωμα των αφορολόγητων ορίων, οδηγούν στο να εμπίπτουν περισσότεροι άνθρωποι στον ανώτατο φορολογικό συντελεστή. Επιπλέον, η Ριβς σχεδιάζει να θέσει στόχο τον φόρο κεφαλαιακών κερδών, γεγονός που ήδη εγείρει ανησυχίες για πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στις επενδύσεις και την οικονομική ανάπτυξη. Το ερώτημα παραμένει εάν η Ριβς μπορεί να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της χωρίς να καταφύγει σε μαζικές αυξήσεις φόρων για τους «εργαζόμενους ανθρώπους». Η πίεση για εύρεση καινοτόμων λύσεων στην φορολογική πολιτική αυξάνεται, ενώ οι προτάσεις πρώην πολιτικών συμβούλων θεωρούνται όλο και περισσότερο αμφισβητήσιμες.