Ο Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει την επιστροφή των δασμών ως μέσο προστασίας των αμερικανικών θέσεων εργασίας. Ωστόσο, οι εμπειρίες από το παρελθόν δείχνουν ότι οι δασμοί, όταν σχεδιάζονται λανθασμένα, συχνά κοστίζουν περισσότερες θέσεις εργασίας από όσες σώζουν. Για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, είναι καθοριστικής σημασίας μια διαφοροποιημένη προσέγγιση για την προώθηση της βιομηχανικής αξίας, χωρίς να διαταράσσονται τα δίκτυα παραγωγής.
Περίπου το 20 τοις εκατό των εισαγωγών των ΗΠΑ αφορά τα λεγόμενα ενδιάμεσα προϊόντα, τα οποία υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία στην εγχώρια παραγωγή. Οι δασμοί σε αυτά τα εξαρτήματα μπορεί να έχουν ευρείες συνέπειες. Για παράδειγμα, ο δασμός 25% του Τραμπ επί του χάλυβα το 2018 οδήγησε σε αύξηση του κόστους παραγωγής σε μεταγενέστερες βιομηχανίες όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και η μηχανοκατασκευή. Αυτοί οι τομείς, οι οποίοι έχουν σημαντικά περισσότερους εργαζόμενους από την παραγωγή χάλυβα, κατέγραψαν απώλειες θέσεων εργασίας που ξεπέρασαν τα κέρδη της χαλυβουργίας.
Ένας καλύτερος σχεδιασμός εμπορικών φραγμών μπορεί ωστόσο να προστατεύσει στοχευμένα θέσεις εργασίας. Δασμοί σε τελικά προϊόντα έχουν αποδειχθεί πιο αποτελεσματικοί, ιδιαίτερα όταν αναγκάζουν ξένους κατασκευαστές να μεταφέρουν την παραγωγή τους στις ΗΠΑ. Η βιομηχανία πλυντηρίων το απεικονίζει αυτό: Μόνο μέσω παγκόσμιων δασμών από το 2018 η Samsung και η LG μετέφεραν την κατασκευή τους στις ΗΠΑ, πράγμα που τελικά δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας – ωστόσο σε υψηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.
Σε τομείς όπως η κατασκευή ημιαγωγών ή η παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα, οι δασμοί θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Αυτές οι βιομηχανίες απαιτούν τεράστιες επενδύσεις και εξαιρετικά εξειδικευμένη παραγωγή, καθιστώντας τους ξένους ανταγωνιστές λιγότερο ευέλικτους στην αντιμετώπιση εμπορικών φραγμών. Ταυτόχρονα, όμως, αυτοί οι ίδιοι παράγοντες δυσχεραίνουν την γρήγορη ανάπτυξη εγχώριων παραγωγικών δυνατοτήτων. Μια στοχευμένη προστασία θα μπορούσε να βοηθήσει τις αμερικανικές εταιρείες να επιτύχουν στρατηγικά αποτελέσματα κλίμακας.
Ο λεγόμενος δασμός "Chicken Tax" του 1964 σε εισαγόμενα φορτηγάκια βοήθησε κατασκευαστές των ΗΠΑ όπως η Ford και η General Motors να κυριαρχήσουν στην αγορά για δεκαετίες. Αντίθετα, οι δασμοί στα κινεζικά ανταλλακτικά αυτοκινήτων το 2018 λειτούργησαν διαφορετικά: Αυξήθηκαν μόνο τα κόστη για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων των ΗΠΑ, χωρίς να οδηγήσουν σε σημαντική αύξηση της απασχόλησης.
Οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες του σήμερα - όπως αυτές πίσω από ένα iPhone, που συνδυάζει αμερικανική καινοτομία και ασιατική παραγωγή - απαιτούν μια σύγχρονη κατανόηση των δασμών. Οι πολιτικές ενέργειες θα πρέπει να επικεντρωθούν σε τομείς υψηλής τεχνολογίας, στους οποίους οι ΗΠΑ ήδη διαθέτουν εξειδίκευση, και να στοχεύουν συγκεκριμένα σε τελικά προϊόντα, ώστε να αποφευχθούν πρόσθετα κόστη κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας.
